Sulforafan – działanie, właściwości, skutki uboczne i przeciwwskazania!

Sulforafan to niezwykle ciekawy związek występujący naturalnie głownie w kiełkach brokułu. Znany jest przede wszystkim z uwagi na właściwości poprawiające detoks organizmu. Żeby doszło do jego aktywacji – potrzeba enzymu – mirozynazy. Z uwagi na to, że ginie ona w wysokich temperaturach, warto spożywać kiełki brokułu na surowo.

Na rynku można też dostać preparaty zawierające prekursor sulforafanu oraz enzymów.  Substancja ta może wpływać pozytywnie na wiele aspektów zdrowotnych.

Sulforafan właściwości i działanie

Na cholesterol

Spożywanie kiełków brokułu może obniżać poziom cholesterolu – przede wszystkim frakcji LDL oraz zmniejszać stopień jego utlenienia.

Wsparcie przy terapii cukrzycy

U osób z cukrzycą typu II sulforafan poprawia wyniki badań – zmniejsza poziom LDL, trójglicerydów, poprawia wrażliwość insulinową, obniża poziom markerów stanu zapalnego jak CRP. W badaniach na zwierzętach sulforafan chroni przed powikłaniami spowodowanymi zaawansowaną cukrzycą, jak: nefropatia, neuropatia, uszkodzenie mięśnia sercowego.

Działanie ochronne na skórę

Sulforafan może chronić przed uszkodzeniami skóry spowodowanymi promienieniem UVA i UVB.

Sulforafan, a autyzm

Związek ten może być pomocny dla osób z autyzmem. W jednym z badań na 44 osobach wykazano znaczącą poprawę zachowania przy spożywaniu sulforafanu. Związek ten może aktywować wiele genów związanych z zahamowaniem stanu zapalnego, czy naprawą DNA.

Wsparcie przy zakażeniu Helicobacter

Sulforafan może być pomocny u osób z infekcją H.pylori. Zapobiega kolonizacji tej bakterii, hamuje uszkodzenia śluzówki żołądka, zmniejsza stan zapalny.

Sulforafan wspiera funkcjonowanie wątroby

Wspiera też zdrowie wątroby, ponieważ jest aktywatorem NRF2 – ścieżki prowadzącej do wzmocnienia drugiej fazy detoksu i tym samym – eliminacji związków toksycznych. Zwiększa poziom glutationu.

Sulforafan wspiera detoks i oczyszczenie organizmu

Ekstrakt z kiełków brokułu może być pomocny w detoksie z kancerogenów, metali ciężkich i pestycydów.

Wspiera zdrowie układu sercowo-naczyniowego

Może zmniejszać ciśnienie krwi, hamować agregację płytek krwi, zmniejszać stany zapalne oraz twardnienie naczyń krwionośnych (arteriosklerozę).

Wspiera zdrowie układu odpornościowego

Aktywuje komórki NK i Th1, a to wspiera odporność antywirusową, antybakteryjną i antynowotworową.

Sulforafan wspiera zdrowie mózgu

Związek ten zapobiega uszkodzeniom nerwów pod wpływem amyloidów, może być pomocny u osób z chorobą Alzheimera i Parkinsona. U zwierząt z padaczką podanie SFN zmniejszało ilość napadów.

Zdrowie kości

Związek ten może chronić przed osteoporozą. Zwiększa gęstość kości u zwierząt po usunięciu jajników, z niskim poziomem estrogenów. Może być pomocny dla kobiet po menopauzie albo po resekcji jajników, dlatego że zmniejsza też stan zapalny, który może przyspieszać degradację kości.

Sulforafan, a nowotwory

Sulforafan wykazuje też szerokie działanie antynowotworowe – przede wszystkim poprawia on zdrowie mitochondriów, wzmacnia działania układu odpornościowego oraz wpływa na aktywację wielu genów związanych z procesem apoptozy – programowanej śmierci komórkowej.

Pozostałe właściwości sulforafanu

1. Wspiera wzrost włosów, może hamować wypadanie włosów spowodowanych wysokim poziomem DHT.
2. Może przyspieszać gojenie ran, czy naprawę uszkodzonych mięśni po urazach.

Sulforafan – dawkowanie:

Nie ma szczegółowych i konkretnych zaleceń dawkowaniu sulforafanu. Dlatego najczęściej można spotkać się z dawkowaniem 0,4 mg sulforafanu do 2 razy na dobę.

Przeciwwskazania i skutki uboczne sulforafanu:

Sulforafan występuje w codziennej diecie. Ilości tego związku dostarczane razem z pożywieniem nie powodują skutków ubocznych. Przy intensywnej suplementacji zawierającej znacznie większe dawki sulforafanu mogą wystąpić takie skutki uboczne jak: biegunki, bóle brzucha czy wzdęcia.

Bibliografia:

1. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4692095/
2. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23631497/
3. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22537070/
4. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4960533/
5. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21557329/
6. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4217462/
7. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19349290/
8. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5047973/
9. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4572790/
10. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3276337/
11. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4637098/
12. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4731143/
13. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3897785/
14. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4477226/
15. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25178721/
16. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26365487/
17. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26757819/
18. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19713431/
19. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/26923074/
20. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28120534/
21. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6192763/